شناخت و درمان عفونت لثه

عفونت لثه چیست؟

عفونت لثه به التهاب و عفونتی گفته می شود که در بافت نرم اطراف دندان ایجاد می گردد. این عارضه معمولاً بر اثر تجمع پلاک های باکتریایی و باقی مانده مواد غذایی روی دندان و لثه به وجود می آید. در مراحل ابتدایی، عفونت لثه با قرمزی، تورم و خونریزی هنگام مسواک زدن همراه است، اما در صورت پیشرفت می تواند به شکل آبسه لثه، درد شدید و حتی تخریب استخوان نگهدارنده دندان ها بروز کند.

به طور کلی، عفونت لثه یکی از مهم ترین عوامل از دست دادن دندان در بزرگسالان به شمار می رود و نیازمند توجه جدی و درمان به موقع است.

بیشتر بخوانید: دندانپزشکی زیبایی

علائم عفونت لثه

عفونت لثه معمولاً با نشانه های مشخصی همراه است که بی توجهی به آن ها می تواند منجر به پیشرفت بیماری شود. شناخت این علائم به شما کمک می کند تا سریع تر برای درمان اقدام کنید. برخی از رایج ترین علائم عفونت لثه عبارتند از:

• قرمزی و التهاب لثه ها
• خونریزی هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن
• تورم و حساسیت لثه ها
• بوی بد دهان یا طعم ناخوشایند مداوم
• احساس درد یا فشار در لثه و اطراف دندان
• لق شدن یا جابجایی دندان ها در مراحل پیشرفته
• ایجاد چرک یا آبسه در لثه

در صورت مشاهده چند مورد از این علائم، مراجعه سریع به دندانپزشک برای جلوگیری از پیشرفت عفونت ضروری است.

Advertisements

بهترین لبخند ، لبخند شماست...

لطفا جهت رزرو نوبت در  کلینیک ایمپلنتینو از طریق دکمه رو به رو اقدام کنید:

ارتباط با ما

علت عفونت لثه

عفونت لثه معمولاً نتیجه ترکیب چند عامل است که به تدریج باعث رشد باکتری ها و التهاب بافت لثه می شوند. مهم ترین علل عفونت لثه عبارتند از:

• بهداشت نامناسب دهان و دندان: مسواک نزدن منظم و استفاده نکردن از نخ دندان باعث تجمع پلاک های میکروبی می شود.
• تجمع جرم روی دندان: اگر پلاک به موقع پاک نشود، تبدیل به جرم سخت می گردد که محیط مناسبی برای رشد باکتری ها ایجاد می کند.
• سیگار و مصرف دخانیات: افراد سیگاری بیشتر در معرض بیماری های لثه هستند.
• بیماری های سیستمیک: دیابت، نقص سیستم ایمنی و برخی بیماری های مزمن احتمال بروز عفونت لثه را افزایش می دهند.
• تغییرات هورمونی: دوران بارداری، بلوغ یا یائسگی می تواند لثه ها را حساس تر و آسیب پذیرتر کند.
• رژیم غذایی نامناسب: کمبود ویتامین ها (خصوصاً ویتامین C) نقش مهمی در ایجاد التهاب و عفونت لثه دارد.
• پروتز یا پرکردگی نامناسب دندان: مشکلات دندانی درمان نشده یا ترمیم های غیراصولی هم می توانند باعث تحریک و عفونت لثه شوند.

بیشتر بخوانید: ایمپلنت دندان

دلیل عفونت لثه بعد از کشیدن دندان

یکی از مشکلات شایع پس از کشیدن دندان، ایجاد عفونت لثه در محل جراحی است. این عفونت معمولاً زمانی رخ می دهد که لخته خون در حفره دندان تشکیل نشود یا خیلی زود از بین برود (خشکی حفره دندان یا Dry Socket). در این شرایط بافت لثه و استخوان در معرض باکتری ها قرار گرفته و منجر به التهاب و درد شدید می شود.

علائم عفونت لثه بعد از کشیدن دندان عبارتند از:

• درد شدید و مداوم در محل کشیدن دندان
• بوی بد دهان یا طعم ناخوشایند
• تورم لثه و اطراف صورت
• خروج ترشحات چرکی از ناحیه جراحی

برای پیشگیری از عفونت بعد از کشیدن دندان، رعایت بهداشت دهان، پرهیز از دست کاری زخم و مصرف داروهای تجویز شده توسط دندانپزشک بسیار اهمیت دارد. در صورت بروز علائم، مراجعه فوری به دندانپزشک ضروری است تا با شستشو و درمان مناسب از گسترش عفونت جلوگیری شود.

راه های تشخیص عفونت لثه

تشخیص عفونت لثه معمولاً توسط دندانپزشک و بر اساس معاینه بالینی انجام می شود. با این حال، در برخی موارد برای بررسی شدت بیماری و تأثیر آن بر استخوان های فک نیاز به آزمایش های تکمیلی وجود دارد. مهم ترین روش های تشخیص عبارتند از:

• معاینه دهانی: بررسی وضعیت لثه ها از نظر التهاب، تورم، خونریزی و وجود چرک.
• بررسی عمق پاکت های لثه: دندانپزشک با استفاده از ابزار مخصوص، فاصله بین دندان و لثه را اندازه گیری می کند. عمق زیاد پاکت نشانه عفونت پیشرفته است.
• تصویربرداری رادیوگرافی (X-ray): برای تشخیص تخریب استخوان اطراف دندان و بررسی میزان پیشرفت عفونت.
• آزمایش های میکروبی: در برخی موارد نمونه گیری از ترشحات لثه جهت شناسایی نوع باکتری ها انجام می شود.
• بررسی سابقه پزشکی بیمار: بیماری هایی مانند دیابت یا ضعف سیستم ایمنی می توانند در تشدید عفونت لثه نقش داشته باشند.

تشخیص به موقع عفونت لثه به دندانپزشک کمک می کند تا بهترین روش درمانی انتخاب شود و از بروز عوارض جدی تر جلوگیری گردد.

راه های درمان عفونت لثه

درمان عفونت لثه به شدت بیماری و میزان پیشرفت آن بستگی دارد. هر چه بیماری زودتر تشخیص داده شود، درمان ساده تر و کم هزینه تر خواهد بود. روش های درمان شامل اقدامات خانگی، درمان های غیرجراحی و در صورت نیاز جراحی می شود:

• رعایت بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن صحیح، استفاده از نخ دندان و دهانشویه های ضدباکتری.
• جرم گیری و تمیز کردن عمقی دندان ها: دندانپزشک با استفاده از ابزار تخصصی پلاک ها و جرم های سخت شده را از روی دندان و زیر لثه برمی دارد.
• مصرف دارو: شامل آنتی بیوتیک ها، مسکن ها و دهانشویه های ضدعفونی کننده برای کنترل عفونت.
• جراحی لثه: در موارد پیشرفته، ممکن است نیاز به جراحی لثه (فلپ سرجری یا پیوند بافت لثه) باشد.
• لیزر تراپی: در برخی مراکز دندانپزشکی، از لیزر برای کاهش التهاب و باکتری ها استفاده می شود.

درمان به موقع عفونت لثه نه تنها درد و التهاب را کاهش می دهد، بلکه مانع از تحلیل استخوان و از دست دادن دندان ها نیز می شود.

درمان دارویی عفونت لثه

درمان دارویی عفونت لثه معمولاً به عنوان یک روش حمایتی در کنار جرم گیری و سایر درمان های تخصصی توسط دندانپزشک تجویز می شود. هدف از دارو درمانی، کاهش التهاب، کنترل عفونت و تسکین درد است. مهم ترین داروهای مورد استفاده عبارتند از:

• آنتی بیوتیک ها: برای کنترل باکتری های مضر لثه و جلوگیری از گسترش عفونت.
• دهانشویه های ضدباکتری (مثل کلرهگزیدین): جهت کاهش تجمع پلاک ها و باکتری ها.
• مسکن ها و داروهای ضدالتهاب: مانند ایبوپروفن یا استامینوفن برای کاهش درد و التهاب.
• ژل ها یا پمادهای موضعی: که روی لثه مالیده می شوند و اثر ضدعفونی کننده یا بی حس کننده دارند.

نکته مهم این است که درمان دارویی عفونت لثه به تنهایی کافی نیست و تنها با تجویز پزشک باید استفاده شود. برای نتیجه بهتر، مصرف دارو باید همراه با رعایت بهداشت دهان و درمان های تکمیلی انجام گیرد.

بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت لثه

انتخاب آنتی بیوتیک مناسب برای درمان عفونت لثه به شدت عفونت، شرایط عمومی بیمار و نظر دندانپزشک بستگی دارد. آنتی بیوتیک ها معمولاً در کنار جرم گیری و سایر درمان های تخصصی تجویز می شوند و به تنهایی قادر به درمان کامل بیماری نیستند. رایج ترین آنتی بیوتیک های مورد استفاده برای عفونت لثه عبارتند از:

• آموکسی سیلین: یکی از پرمصرف ترین آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های دهان و لثه.
• مترونیدازول: اغلب همراه با آموکسی سیلین تجویز می شود تا طیف بیشتری از باکتری ها را از بین ببرد.
• کلیندامایسین: در مواردی که بیمار به پنی سیلین حساسیت دارد استفاده می شود.
• آزیترومایسین: گاهی برای کنترل التهاب و عفونت لثه تجویز می شود.

توجه: مصرف آنتی بیوتیک باید صرفاً تحت نظر دندانپزشک باشد، زیرا مصرف خودسرانه می تواند منجر به مقاومت دارویی و عوارض جانبی شود.

چرک خشک کن قوی برای عفونت لثه

چرک خشک کن ها به داروهایی گفته می شود که برای کنترل عفونت و کاهش التهاب لثه مورد استفاده قرار می گیرند. این داروها معمولاً شامل آنتی بیوتیک ها و برخی داروهای ضدالتهاب هستند که به صورت خوراکی، موضعی یا دهانشویه تجویز می شوند. رایج ترین چرک خشک کن های قوی برای عفونت لثه عبارتند از:

• آنتی بیوتیک های خوراکی مثل آموکسی سیلین، مترونیدازول یا کلیندامایسین (طبق نظر پزشک).
• دهانشویه های ضدباکتری مانند کلرهگزیدین برای کاهش باکتری ها و جلوگیری از تشکیل چرک.
• ژل ها یا پمادهای موضعی آنتی بیوتیک که مستقیماً روی لثه عفونی قرار داده می شوند.
• داروهای ضدالتهاب مثل ایبوپروفن برای کاهش تورم و درد ناشی از چرک و التهاب.

نکته مهم: استفاده از چرک خشک کن بدون درمان اصلی مانند جرم گیری و مراقبت های دندانی فقط به طور موقت علائم را کاهش می دهد. بنابراین مراجعه به دندانپزشک و دریافت درمان کامل ضروری است.